Baba : Evladım seni çok göresim geldi, nerelerdesin?

Evlat : Baba çok işim var..

—–

Baba : Evladım seni arıyorum, ama ulaşamıyorum.

Evlat : Baba toplantılarım var.

—–

Baba : Evladım seni bugün yemeğe bekliyoruz.

Evlat : Baba arkadaşlarla önceden yaptığımız bir program var.

—–

Baba : Evladım bir sesini duyayım dedim.

Evlat : Babacığım şimdi kapatmak zorundayım, ben seni ararım.

—–

Baba : Evladım seni ne zaman göreceğiz?

Evlat : Baba çok işim var, bir ara uğrarım.

—–

Baba : Evladım dün gece rüyalarıma girdin, iyi misin?

Evlat : İyiyim baba iyiyim.. Şimdi araba kullanıyorum, seni sonra ararım..

—–

Baba : Evladım ne zaman arasam işin var, yoğunsun, seni çok özledim, ne zaman görüşeceğiz?

Evlat : OF BABA YAAA!!!

 

Bir zaman sonra evlat babasına telefon eder… Telefonu açan babasının komşusudur.

Evlat : Babamla görüşeceğim, çok işim var, gelemeyeceğimi söyleyecektim..

 

Komşu : Babanız dün gece vefat etti, son sözleri de “Evladım şimdi iş toplantısındadır, onu rahatsız etmeyin, beni toprağa siz verin” oldu..

 

 

Sevgili Karıcığım; 

Yukarıdaki hikayede,  yaşlı babanın içler acısı halini okuyunca, içimden yüce Allah’ın bize bağışladığı sevgili oğullarımıza ayrı ayrı sarılıp her ikisine de teşekkür etmek geldi. 

 

Şimdi onları kucaklayıp, bize bugüne kadar gösterdikleri sevgi, saygıları ve ne zaman ihtiyacımız olsa bizden esirgemedikleri yardımları için, senin adına da karıcığım, ne kadar mutlu olduğumuzu anlattım.

 

Karıcığım,

Bizim bir teşekkür borcumuz daha var,  O da, yüce Allah’ımıza.  

Bize nasip ettiği mutlu bir ömür için,

Ama bilhassa;

Bizi böyle iki evlat sahibi yaptığı için. 

 

Sahip