İlkokulda, matematik dersinde öğretmen üçgenin alanını, çocuklara şu şekilde öğretmiş :

 

“Bir üçkenarlının alanı, onun yatayımı ile dikleşiminin vuruşumunun, ikiye bölümüdür.”

 

Çocuk bunu güzelce ezberlemiş.  Akşam babası evde sormuş :

 

- Bu gün okulda ne öğrendiniz?

- Matematik dersinde, bir üçkenarlının alanını öğrendik babacığım.

- Ya öyle mi, peki nasıl öğrendiniz?

- Bir üçkenarlının alanı, yatayımı ile dikleşiminin vuruşumunun, ikiye bölümüdür.

 

Bu tanımdan hiç bir şey anlayamayan baba :

 

- Yavrum, yanlış öğretmişler size galiba... Doğrusu:

 

“Bir üçgenin alanı, tabanı ile yüksekliğinin çarpımının yarısına eşittir.” der.

 

O sırada, bir yandan gazetesini okuyan, bir yandan da torunuyla oğlunun konuşmasını dinleyen dede, dayanamayıp söze girmiş : 

 

- İkinizin de tanımı yanlış! 

 

“Bir müsellesin mesaha-i sathiyesi, kaidesiyle irtifaının hasıl-ı darpının nısfına müsavidir.”

 

 

 

Bir ülke halkının üç jenerasyonunun kullandığı dil arasında bu denli derin bir uçurum olursa, o ülkenin başarılı olması çok güçleşir.